Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quid de Platone aut de Democrito loquar? [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.

Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quid, de quo nulla dissensio est? Est, ut dicis, inquam. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Contineo me ab exemplis. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Explanetur igitur.: An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Bork: Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
A mene tu?: Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Bork: Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Bork: Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Quare ad ea primum, si videtur; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;

Sin autem reliqua appetenda sunt, cur, quod est ultimum rerum appetendarum, id non aut ex omnium earum aut ex plurimarum et maximarum appetitione concluditur?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant
et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt,
quodcumque veri simile videatur.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit
effectum?

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;